Budynek powstal jako segment zabudowy blizniaczej w koncu XX wieku w klimacie międzywojennego warszawskiego modernizmu. Budynek charakteryzuje się dwubryłowością, oszczędna elewacją z uproszczonym gzymsem, klinkierowym cokołem i okrąglymi oknami doświetlającymi klatkę schodową.

Całość jest przykładem architektury jaki warto zachowac dla przyszlych pokoleń. W porozumieniu z inwestorem, ktory łączy w sobie fascynacje wspołczesną minimalistyczną architekturą z szacunkiem dla jej modernistycznych korzeni, udalo się zachować pierwotny kształt budynku i nadać mu współczesny charakter. Przebudowa polegała na dostosowaniu budynku wielorodzinnego dla potrzeby jednej rodziny. Od strony ulicy Lisa Kuli zaprojektowano poddasze w systemie aluminiowym,  poszerzono i wyrownano okna w bocznej elewcji oraz powiększono i wyrównano okna w elewacji ogrodowej. Wewnątrz wyburzono stropy i przebudowano pion komunikacji. Powiększona klatka schodowa może pomieścić winde i umożliwia dostosowanie wnętrza do współczesnych wymagań.